Van alle volwassen Nederlanders is 10% ernstig of zeer ernstig eenzaam. In Eindhoven gaat het om het 13% van de volwassenen, 14% van de ouderen en 3% van de jongeren. Als je zeer ernstig eenzaam bent kan dat vervelende gevolgen hebben. Je mentale en fysieke gezondheid gaan achteruit. Zo kun je negatief over jezelf gaan denken en liggen depressies en angsten op de loer. Je slaapt slechter of om het vervelende gevoel te verdoven ga je meer alcohol drinken of drugs gebruiken. En dat leidt dan weer tot hart- en vaatziekten. Langdurige eenzaamheid is ongezond, het is te vergelijken met veel roken of obesitas. We denken te makkelijk dat langdurige eenzaamheid op te lossen is met een activiteit. Het leefbaar maken is al heel wat.
Eenzaamheid is als honger. Bij honger ga je eten, bij eenzaamheid ga je relaties aan. Als dat niet lukt, kan eenzaamheid chronisch worden. Er ontstaat een negatieve spiraal van je ongelukkig voelen, naar je terugtrekken tot je steeds meer afzonderen. Duurt dit langer dan een jaar dan noemen we het chronische eenzaamheid.